Perengalmijt, de vrijwel niet zichtbare 0,2 mm grote mijten leven van bladmoes en veroorzaken blaren in het blad, gevolgd door gallen.
Ook bekend als:
Perenpokmijt
Perenpokziekte
Niet verwarren met:
Perenroest
Perengalmijt (Eriophyes pyri). De vrijwel niet zichtbare 0,2 mm grote mijten leven van bladmoes en veroorzaken blaren in het blad. De jonge mijten veroorzaken vanaf maart door het opzuigen van het plantensap kleine, groene bobbels of ‘pokken’ op het jonge blad. Eind april kleuren de bobbels dofrood en worden vervolgens zwart. De jonge vruchten worden meestal niet aangetast.
Later ontstaan gallen op het blad en de peren. In de loop van het seizoen kleuren de gallen zwart en vergelen de bladeren en vallen vroegtijdig af.
Aangetaste peren vertonen ruwe plekken.
De perengalmijt overwintert in de bladknoppen. In het voorjaar leggen de mijten eitjes in de zwellende bloem- en bladknoppen. De jonge mijten leven van de uitgroeiende bloesem en bladeren. Er zijn meerdere generaties per jaar.
Vindplaats
- Perenboom
- Lijsterbes
Remedie
Lastig te bestrijden; verstopt in de knoppen of in de gallen zijn de mijten onbereikbaar. In de professionele tuinbouw worden de galmijten bestreden met miticide op het moment dat ze tevoorschijn komen om eieren te leggen.
Preventie
In de professionele tuinbouw worden perenbomen die gevoelig zijn voor de perengalmijt in het voorjaar met bestrijdingsmiddelen behandeld om aantasting door mijten te voorkomen.
